Με αφορμή το release party που ετοιμάζουν στο Crow, οι Illusory, το Heavy Metal συγκρότημα από το Μοσχάτο, μοιράζονται μας τα τελευταία νέα για τον καινούργιο δίσκο τους, “Crimson Wreath”, τις απόψεις τους για τη μουσική, τις διασκευές, τα Live και όχι μόνο. Ευχόμαστε καλή επιτυχία στους Illusory και θα είμαστε κοντά τους στη γιορτή τους αυτή.
Ποιο είναι το feedback μέχρι τώρα; Είστε ικανοποιημένοι;
Μάκης Βανδώρος (πλήκτρα): Απόλυτα ικανοποιημένοι! Το τελικό αποτέλεσμα δικαίωσε όλα τα μέλη για τις επιλογές τους στο θέμα των ήχων και των κομματιών ως συνθέσεις. Αυτό που έχουμε ως feedback από τους φίλους μας που έχουν ακούσει το δίσκο, είναι απολυτά θετικό, αρκεί να πούμε πως ακόμα και κάποιοι που δεν άκουγαν metal, τώρα ξεκίνησαν! Όλοι αυτοί ρωτούν συνεχώς πού θα μας δουν ζωντανά, να ακούσουν από κοντά τις εκτελέσεις. Είναι τρομερό συναίσθημα να ξέρεις ότι αυτό που κάνεις αρέσει και ότι φέρνεις με αυτόν τον τρόπο κόσμο σε επαφή με το είδος, μέσω του ηχοχρώματος των Illusory.
Θέατρο και σκληρή μουσική μπορούν να συμβαδίσουν; Πώς καταφέρατε να κερδίσετε το ενδιαφέρον ενός τέτοιου μεγάλου ηθοποιού; Μιλάω για τον κύριο Βαλτινό, που έβαλε τη δική του σφραγίδα στο “Ashes To Dust”.
Δημήτρης Θεοδώρου (φωνή): Η τέχνη δεν έχει όρια και φραγμούς. Αυτός είναι και ο τρόπος σκέψης της μπάντας από την αρχή. Η θεατρικότητα είναι έκδηλη μέσα στα τραγούδια μας, από το πρώτο μας κιόλας album, το concept του “The Ivory Tower”. Την περίοδο που συνθέταμε το “Ashes To Dust” νιώθαμε πως αυτό το κομμάτι βγάζει μία ξεκάθαρη αύρα στα πλαίσια του Epic Metal, σύνορα που για πρώτη φορά περνάγαμε. Ούτως ή άλλως, υπάρχουν μπάντες του συγκεκριμένου χώρου, τις οποίες θαυμάζουμε και ίσως να έχουμε επηρεαστεί από αυτές σε ένα ποσοστό. Έχοντας λοιπόν στην μέση του κομματιού αυτό το ατμοσφαιρικό μέρος, αποφασίσαμε να προσθέσουμε και μία αφήγηση. Τα κείμενα της Ιλιάδας ήταν η πιο ταιριαστή επιλογή, μια και το κομμάτι είναι ένα σύντομο βιογραφικό της ζωής του Αχιλλέα. Έτσι λοιπόν καταλήξαμε στο σημείο όπου περιγράφεται η τελευταία στιγμή της ζωής του Έκτορα και είναι ουσιαστικά τα λόγια του ίδιου, πριν ο Αχιλλέας του πάρει τη ζωή. Η πρώτη ιδέα ήταν το κείμενο να μεταφραστεί στα αγγλικά και η αμέσως επόμενη να κάνω εγώ ο ίδιος την αφήγηση. Πολύ σύντομα και οι δύο αυτές ιδέες κατέρρευσαν. Αφενός η δυναμική του αυθεντικού κειμένου στην Ομηρική γλώσσα προσδίδει σαφώς μεγαλύτερη δυναμική και αφετέρου το να απαγγέλλεις Όμηρο δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα... εκτός και αν ονομάζεσαι Γρηγόρης Βαλτινός! Η ιδέα έπεσε στο τραπέζι κατά την διάρκεια μιας πρόβας μας και μάλιστα χωρίς να έχει κανείς από εμάς την άνεση της επαφής με τον κύριο Βαλτινό. Την επόμενη μέρα βρήκαμε την κοπέλα που τότε έκανε επικοινωνία για τον κύριο Βαλτινό, της στείλαμε την πρότασή μας και περιμέναμε με αγωνία την απάντηση. Η απάντηση ήρθε μία μέρα μετά και ήταν θετική. Ο κύριος Βαλτινός την εξέλαβε ως πρόκληση και μάλιστα, όπως αργότερα μας είπε, του άρεσε πολύ η μουσική μας... δεν περίμενε ποτέ να του αρέσει ένα Heavy Metal κομμάτι. Ήρθε στο studio μας, γνωριστήκαμε, ηχογράφησε περισσότερα take από όσα χρειαζόμασταν και έφυγε αφήνοντας πίσω του τον θαυμασμό μας, τόσο για την τέχνη και το ταλέντο του, όσο και για τον απίθανο χαρακτήρα του. Αυτή η συνεργασία προχώρησε, λίγο αργότερα κάναμε μαζί του και το video clip και χωρίς να το καταλάβουμε η σχέση μας άλλαξε, έγινε ο φίλος μας, ο Γρηγόρης!
Πόσο σας επηρεάζει το τώρα και το μέλλον και κατά πόσο αυτό αποτυπώνεται στη μουσική σας;
Μάκης Βανδώρος: Φυσικά, πολύ. Το τι συμβαίνει τώρα γύρω μας είναι ένας μόνιμος προβληματισμός για κάθε νοήμονα άνθρωπο, είναι αυτονόητο πως δεν μας αφήνουν αδιάφορους τα προβλήματα της κοινωνίας του σήμερα. Εξάλλου, όλος σχεδόν ο δίσκος “Crimson Wreath” είναι μια εναντίωση σε κάθε κακό φαινόμενο, όπως η βία κάθε μορφής, ο ρατσισμός, η παιδοφιλία, ο πόλεμος… Μας ενοχλούν όλα αυτά τα φαινόμενα και το εκφράζουμε γράφοντας τραγούδια που τα καταδικάζουν. Τώρα, για το μέλλον… προσπαθούμε, με όλα όσα γίνονται γύρω μας, να είμαστε αισιόδοξοι.
Τι σας εμπνέει στη δημιουργία;
Δημήτρης Θεοδώρου: Βασικά τα πάντα. Δεν είμαστε η μπάντα που γράφει και συνθέτει γύρω από συγκεκριμένα θέματα. Εμπνεόμαστε από κοινωνικά ζητήματα μέχρι και από κομμάτια της φαντασίας μας.
Τι θα ήταν ο άνθρωπος χωρίς μουσική; Μπορείτε να φανταστείτε τους εαυτούς σας χωρίς αυτή;
Μάκης Βανδώρος: Από την αρχή της ύπαρξης του ανθρώπου υπάρχει η μουσική στη ζωή του, ο ρυθμός και οι ήχοι γέμιζαν την καθημερινότητά του. Στη διάρκεια των αιώνων γεννήθηκαν είδη μουσικής τα οποία εξελίχθηκαν τόσο για την τέρψη όσο και ως έκφραση συναισθημάτων. Χωρίς τη μουσική ο άνθρωπος θεωρώ πως θα είχε μια εντελώς μονότονη ύπαρξη, δεν θα είχε αυτήν την ατέλειωτη χαρά που έχουμε ακούγοντας ένα αγαπημένο κομμάτι ή την εκτόνωση κάθε μορφής. Τον εαυτό μου χωρίς μουσική; Ποτέ. Μα δεν θυμάμαι και ποτέ να υπήρξε έστω και μία περίοδος χωρίς αυτή. Ό,τι και αν έκανα, όλα είχαν τη μουσική γύρω τους, τον ήχο, το ρυθμό. Η ιδιά μου η ύπαρξη συνδέεται με τη μουσική, οπότε όχι, δεν μπορώ να φανταστώ κάτι τέτοιο.
Βινύλιο ή CD; Τι προτιμάτε και γιατί;
Μάκης Βανδώρος: Το CD το ζούμε χρονιά τώρα, περίπου σαράντα. Μας έχει προσφέρει ευκολία, αλλά όσοι ξέρουν τον ήχο, γνωρίζουν ότι υπολείπεται σε χαρακτηριστικά, τα οποία είναι αντικείμενο άλλης κουβέντας. Στο βινύλιο έχεις το βάθος του ήχου που σε κερδίζει… Και μην ξεχνάμε πως λειτουργούν όλες οι αισθήσεις όταν κρατάς ένα βινύλιο… η οσμή του, θαυμάζεις τα γραφικά στο εξώφυλλο, αγγίζεις τη λεία επιφάνεια και νιώθεις το βάρος του δίσκου και όταν αρχίσει η αναπαραγωγή, προσπαθείς να θυμηθείς πότε άκουσες για τελευταία φορά τέτοια ποιότητα. Ολόκληρη μυσταγωγία δηλαδή.
Ένεκα των ημερών που περνάμε, θα κάνατε online streaming;
Γρηγόρης Μπάκος (κιθάρα): Είναι μια ιδέα που συζητάμε με τα παιδιά. Βλέπουμε διάφορους καλλιτέχνες να το κάνουν από τον χώρο τους, με τον δικό τους τρόπο και στυλ, όπως ο Herman Li των Dragonforce ή o Matt Heafy των Trivium. Είναι ένας καλός τρόπος να κρατήσεις επαφή με τον κόσμο, ειδικά αυτήν την κακή περίοδο με τις καραντίνες που βιώσαμε με τον covid... Εμείς σαν μπάντα θα θέλαμε πολύ να κάνουμε κάτι αντίστοιχο, να στήσουμε για παράδειγμα κάμερες στο στούντιό μας και την ώρα που κάνουμε μια πρόβα να μας βγάζουμε live στον κόσμο ή θα μπορούσαμε αντίστοιχα να κάνουμε ένα live streaming, παίζοντας ζωντανά ένα set list μας.
Αν σας ζητούσαν να κάνετε μία διασκευή, ποιο τραγούδι θα επιλέγατε;
Γρηγόρης Μπάκος: Έχουμε κάνει αρκετές διασκευές, τις κάναμε όμως σε ειδικές περιπτώσεις, όπως όταν έφτιαξε μια συλλογή το Metal Hammer με διασκευές για τους Black Sabbath από ελληνικές μπάντες, για ένα αφιέρωμα που έκανε και είχαμε παίξει το “Mob Rules”. Επίσης, σε ένα live που είχαμε παίξει, στο SAMCRO festival, για τη σειρά 'Sons of Anarchy', είχαμε διασκευάσει κομμάτια από τη σειρά εκείνη για το συγκεκριμένο live. Είχαμε παίξει τα “Turn The Page”, “I'm Eighteen”, “House Of The Rising Sun” και το “Gimme Shelter”. Γενικά, δεν κυνηγάμε τόσο τις διασκευές, αλλά αν τύχει ειδική περίπτωση, τότε θα κάνουμε κάποια, η οποία φροντίζουμε να είναι κοντά στο είδος και στυλ των Illusory.
Ετοιμάζεστε να κάνετε ένα release party στο Crow Club στις 9 Οκτωβρίου. Θα υπάρξουν εκπλήξεις;
Δημήτρης Θεοδώρου: Στα σχέδια της μπάντας ήταν εξαρχής ένα listening party και λίγο αργότερα ένα Live για την παρουσίαση του “Crimson Wreath”. Το πρώτο από τα δύο θα λάβει χώρα στο αγαπημένο μας Crow και χαιρόμαστε πολύ για αυτό. Θέλουμε να δούμε όλους τους φίλους και τις φίλες της μπάντας, να πιούμε τις μπίρες μας, να τα πούμε και να περάσουμε καλά, ακούγοντας παράλληλα τα τραγούδια του νέου album. Μαζί μας θα είναι και οι συντελεστές του δίσκου, εκπρόσωποι του Τύπου, φωτογράφος που θα απαθανατίσει την βραδιά, εννοείται το merch της μπάντας και ένα special event, το οποίο δεν μπορώ να αποκαλύψω ακόμα!
Chris Mouskos
Black Velvet Radio
