«Η «εξάχνωση» είναι μια λέξη που έχει δύο διαφορετικές έννοιες. Στη χημεία, είναι η μετάβαση ενός στερεού αντικειμένου απευθείας στη φάση του αερίου του, ενώ στην Ψυχολογία είναι ένας τύπος αμυντικού μηχανισμού όπου τα αρνητικά ένστικτα και οι παρορμήσεις διοχετεύονται σε κάτι θετικό και δημιουργικό. Και οι δύο έννοιες σχετίζονται κατά κάποιο τρόπο με το τι αφορά αυτό το άλμπουμ. Μεταφορικά, με την πρώτη έννοια, είναι ο τρόπος με τον οποίο συνθέτουμε τη μουσική μας. Είναι μια αναστατωτική διαδικασία αφού προσπαθούμε να εποικοδομήσουμε διάφορες μουσικές συμβάσεις και να πειραματιστούμε με τη δομή, τις υπογραφές περίεργου χρόνου, τους «περίεργους» πολυρυθμούς κ.λπ. ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να την κάνουμε ακουστική και προσβάσιμη. Με τη δεύτερη έννοια, οι στίχοι μας είναι αρκετά συχνά αρνητικά φορτισμένοι, αντιμετωπίζοντας πολύ δύσκολα θέματα αλλά διοχετεύονται μέσω της μουσικής με τέτοιο τρόπο ώστε τουλάχιστον να το θεωρούμε όμορφο.»
Αυτά μας είπαν οι Oria προλογίζοντας την δισκογραφική τους δουλειά Sublimation(s) στο δελτίο τύπου. Η ηχογράφησή του όπως και η μίξη του έγινε στο Fireball Music Studio από τον Nick Georgitsopoulos, το mastering από τον Acle Kahney (Tesseract) στο 4D Sounds ενώ η επιμέλεια του εξωφύλλου ανήκει στην Mariza Tsakona.
Στα πενήντα δύο λεπτά και τριάντα τέσσερα δευτερόλεπτα που διαρκεί ο δίσκος αυτός, δεν μου έμεινε και κανένα περιθώριο να αποφύγω την χρήση του γυαλισμένου και σκουριασμένου από τις καλοκαιρινές του διακοπές φτυαράκι. Για πάμε λοιπόν να δούμε πόσο βαθιά μπορούνε να πάνε..
Αρχικά τα αγγλικά που χρησιμοποιούνε χρειάζονται πάρα μα πάρα πολύ δουλειά. Δεν είμαι και κανένας ειδήμονας στην αγγλική, αλλά γνωρίζω πολύ καλά την γλώσσα.. Αν καταφέρνεις να καταλαβαίνεις τον Ozzy όταν μιλάει και εδώ με το ζόρι καταφέρνεις να καταλάβεις κάποιες λέξεις και αναγκάζεσαι να τρέξει στους στίχους… «Hello, Sharon??»
Μουσικά δεν έχουν επίσης να προσφέρουν τίποτα καινούριο, αφού πέραν του ότι έχουν παιχτεί όλα, προσπαθούν να πειραματιστούν χωρίς αποτέλεσμα. Αυτό το είδος που παίζουν, δεν ξέρω που ακριβώς να το κατατάξω. Έχουν καθαρά φωνητικά αλλά και brutal στα οποία ο τραγουδιστής φαίνεται ότι ζορίζεται αρκετά να βγάλει αυτή την φωνή και πολύ σύντομα φοβάμαι πως θα καταλήξει με κάλο στις φωνητικές του χορδές και είναι κρίμα. Παίζουν progressive κατά σημεία, μου θυμίζουν tool, tesseract, cradle of filth, system of a down, anathema (στις πρώτες τους δουλειές πριν το alternative 4), burzum opeth, fourgiven, αλλά όλες αυτές τις μπάντες στα χειρότερά τους..
Από αντιγραφές επίσης μπόλικες. Χιουμορίζοντας το λιγάκι, άμα ακούσετε το εισαγωγικό κομμάτι από την ιαπωνική σειρά κινουμένων σχεδίων «Aggressive Retsuko» (Netflix) θα το ακούσετε ίδιο και στο The Demon Beside My Bed των Oria με εκτεταμένο εισαγωγικό βέβαια αλλά και σε πολύ κακή εκτέλεση επίσης.
Για του λόγου το αληθές:
Εν κατακλείδι δεν βρήκα κάποια ενδιαφέρουσα στιγμή και κάτι άξιο λόγου να γράψω . ούτε η παραγωγή με ενθουσίασε μπορώ να πω αφού πάρα είναι γυαλισμένη και αυτή είναι η παγίδα που πέφτουν πολλοί μουσικοί σήμερα θέλοντας να εκμεταλλευτούν τα σημερινά εργαλεία της τεχνολογίας. Με κούρασαν τόσο πολύ, που μου έριξαν την διάθεση και με το ζόρι κατάφερα να γράψω αυτές τις γραμμές, πόσο μάλλον ν ολοκληρώσω αυτή την κριτική, Δεν είμαι κανένας τρομερός φαν του συγκεκριμένου ιδιώματος και γενικότερα του black/death ύφους και τα παρακλάδια του, όμως υπάρχουν κάποια όρια και αυτοί εδώ τα ξεπερνάνε…
Μουσική προς αποφυγή και σπατάλης χρημάτων.
Για όσους όμως ενδιαφέρονται και θέλουν να τους ψάξουν και μόνοι τους, ας ρίξουν μια ματιά στους παρακάτω συνδέσμους:
https://www.youtube.com/channel/UCaYmyoi_wQEPJTwZXgHYTjQ
https://oria.bandcamp.com/
https://soundcloud.com/oria-band
https://open.spotify.com/artist/6uOhRAR4HLbJfKkjTSPIzX?si=podH8huqR6OLUGbMESErHA
https://music.apple.com/us/artist/oria/1489822347
https://www.facebook.com/oriabandofficial/
https://www.instagram.com/oria.band/
Welcome back my precious shovel…
Για την προσπάθεια και μόνο
Βαθμολογία:2/10
Γιώργος Jorge Βαλιμίτης
Black Velvet Radio
