Πολλές φορές κάνω την εξής ερώτηση στον εαυτό μου. Ποιος είναι για σένα η απόλυτη metal φωνή;
Η απάντηση κάθε φορά είναι η ίδια. Σίγουρα υπάρχουν πολλές υπέροχες φωνές αλλά ο Ronnie James Dio είναι, δεν ήταν, Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ METAL ΦΩΝΗ του πλανήτη. Είμαι σίγουρη πως όλοι όσοι ασχολούνται με την metal μουσική στο όνομά του ανατριχιάζουν. Είναι εκείνος που πέρασε πολλές στρατιές φαν σε αυτό το είδος, που μας μαγνήτιζε με τη παρουσία του τόσο πάνω στη σκηνή όσο και κάτω από αυτή. Πιστεύω ότι όταν το 1967 δημιουργούσε τους Elf πιθανότατα να έδωσε στη μπάντα το παρατσούκλι που θα του είχαν κολλήσει οι φίλοι του. Μπορεί και όχι βέβαια. Η παρουσία του είχε κάτι μοναδικό, ήταν ένας απλός άνθρωπος με όνειρα και μεγάλη λατρεία για αυτό που έκανε και αγαπήθηκε και αγαπιέται ακόμα όσο λίγοι. Τη Δευτέρα στο Gagarin είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε τη πρώτη μέρα του Gimme Shelter Film Festival που ήταν αφιερωμένη στον τεράστιο κοντό. Ήταν μια γιορτή για τη ζωή του αλλά και τη παρακαταθήκη που μας άφησε.
Τη βραδιά ξεκίνησαν οι Rock ‘N’ Roll Children, η μπάντα που τιμάει τον Dio τόσα χρόνια τραγουδώντας τα τραγούδια του με σθένος, σεβασμό και αγάπη. Μέσα σε μία ώρα τα παιδιά κατάφεραν να μας συνταράξουν όπως κάνουν άλλωστε κάθε φορά. Όσοι έχετε βιώσει τέτοιες Dio βραδιές ξέρετε πολύ καλά για τι πράγμα μιλάω. Η μπάντα πιο μάχιμη από ποτέ μας πέρασε για άλλη μια φορά μέσα από τους μαγικούς δρόμους του Ronnie.
Setlist:
Gates Of Babylon (intro), Stargazer, Man On The Silver Mountain, I Could Have Been A Dreamer, Shadow Of The Wind, Last In Line, Nevermore, Falling Off The Edge Of The World, Die Young.
Medley: Heaven And Hell, Holy Diver, Children Of The Sea, Egypt, Stars (acoustic intro), Don't Talk To Strangers, Heaven And Hell.
Ένα μικρό διάλειμμα και στη σκηνή του Gagarin ανεβαίνει ο καλλιτεχνικός διευθυντής του φεστιβάλ, Δημήτρης Παπανδρέου και καλεί στη σκηνή τον Χάκο Περβανίδη, αρχισυντάκτη του Metal Hammer και δημοσιογράφο και τον Γιώργο Γαλάνη, φίλο και φανατικό φαν του Ronnie James Dio. Οι ιστορίες δίνουν και παίρνουν. Η συγκινησιακή φόρτιση γίνεται ακόμα μεγαλύτερη για όλους εμάς. Θυμόμαστε και οι ίδιοι τις δικές μας στιγμές είτε μαζί του, είτε παρακολουθώντας μια συναυλία του ή ακόμα και τα συναισθήματα που αποκομίζαμε σε κάθε τραγούδι που ακούγαμε εκείνη την δυναμική φωνή.
Σειρά έχουν μηνύματα από τον Jeff Scott Soto και τον Geoff Tate για τον Dio. Προσωπικές στιγμές με τον άνθρωπο που θα μείνει αθάνατος στις μνήμες μας. Η Wendy Dio εμφανίζεται στο πλάνο και μας μιλά για κείνον κα το πόσο αγαπούσε τη χώρα μας καθώς και οι Don Argott και Demian Fenton, οι δύο σκηνοθέτες της ταινίας “Dreamers Never Die”. Κοιτούσαμε με δέος όλα όσα ειπώθηκαν, μάθαμε πόσο μεγάλη μάχη έδωσε για να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα. Όσες φορές η ζωή προσπάθησε να τον ρίξει κάτω εκείνος σηκωνόταν πιο δυνατός, πιο σίγουρος. Δεν βάλτωσε, δεν έκατσε στα γόνατα. Έμενε όρθιος και πάλεψε. Η ταινία που παρακολουθήσαμε ανέδειξε πρώτα από όλα τον άνθρωπο Ronnie και μας πέρασε σε ένα βιογραφικό μονοπάτι όπου ξετυλίχθηκε όλη του η καριέρα. Αρκετές φορές βουρκώσαμε, κουνήσαμε το κεφάλι και ανατριχιάσαμε ακούγοντας τον ίδιο μέσα από παλιές του συνεντεύξεις. Μετά τους τίτλους τέλους μας περίμενε μια έκπληξη με extra υλικό. Όπως είπε και ο παραγωγός του, 0 εξηνταενός ετών Dio που ακούσαμε δεν είχε να ζηλέψει τίποτα από κανέναν. Η στιβαρή γεμάτη γρέζι φωνή του παρέμενε αναλλοίωτη και θα παραμείνει στους αιώνες.
Αν μας βλέπεις από κάπου εκεί ψηλά, να ξέρεις ότι μας λείπεις!
Μαίρη Ζαρακοβίτη
Black Velvet Radio
